Mijn werk beoogt het zichtbaar maken van bloei en afbraak.
Een beeldentaal die verstilling oproept.
Bij het creëren van deze werken realiseer ik me vaak een uitspraak: “eenvoud en schoonheid zijn het kenmerk van het ware”, maar ook dat het uiterst kwetsbaar is.
“Het gaat niet om andere dingen zien, maar om anders zien”.
Mijn naam is Ineke Teunissen
Al jaren houd ik mij bezig met het observeren en ervaren van schoonheid in natuur en kunst.
Daardoor heeft het proces van creëren een belangrijke plaats gekregen in mijn leven. Uitgangspunt is de natuur, mijn muze, die is zichzelf, die is echt.
Het is dat waarnemen en plotseling duidelijk worden van samenhangen. Iedereen die kijkt voegt bij het kijken samen wat tevoren niet verbonden was; alleen de kunstenaar doet dat bewust. De eigen blik is volledig subject door de eigen levenservaring gevormd en daarom is het “ik” dat zich de drager van de blik voelt, steeds “in het centrum” van wat het ziet. James Joyce zei eens over zijn eigen besluit om schrijver te worden: “Ik ga voor de miljoenste keer de werkelijkheid van de ervaring tegemoet”. Ervaring “IS” en de opgave van de kunstenaar is het beeld of taal zo fijnzinnig en nauwkeurig af te stemmen dat de ervaring een gestalte verleent aan een schilderij, foto of anderszins.
Het is niet verwonderlijk dat het beoefenen van zen-meditatie een rol speelt. Meditatie leert waarnemen – en dat is heel veel.
Laatste expositie
"Van de schoonheid en de troost"
Peter Nissen bezocht onze expositie ‘het licht vangen’. Onderstaand zijn ervaringen.
In het prachtige kerkje van Persingen exposeerden in het afgelopen weekeinde onder het motto ‘Het licht vangen’ vier kunstenaars uit de regio met schilderijen, sculpturen, sieraden en foto’s: Lin Hageman, Jacqueline van den Tillaart, Anne-Riet de Boer en Ineke Teunissen. Onder een strakblauwe hemel en een stralende herfstzon wandelden Joyce en ik er gistermiddag heen. Een heerlijke wandeling met een mooie bestemming. Iedere kunstenaar vangt op een bepaalde manier het licht. Maar fotografen doen dat heel specifiek. Dat maken de prachtige foto’s van Ineke Teunissen uit Nijmegen duidelijk. Zij vangt het licht in de natuur, vooral in de Ooijpolder, waar ook het kerkje van Persingen ligt, maar ook in kerken en kloosters. In de expositie waren verstilde natuuropnamen te zien en al even verstilde kloosterfoto’s.
Als liefhebber van Byzantijnse liturgische zang bezoekt Ineke Teunissen regelmatig het klooster van Chevetogne in België. In het kerkje van Persingen waren enkele mooie foto’s van Chevetogne te zien. Maar warempel: er hingen ook twee foto’s die zij maakte in de abdij Sint-Benedictusberg in Mamelis-Vaals: een van de abdijkerk en een van de trap in het atrium. In het verlangen naar eenvoud, schoonheid en verstilling ontmoeten de architectuur van Dom Hans van der Laan (1904-1991) en de fotografie van Ineke Teunissen elkaar. De rechtse foto van de twee laat dat misschien nog wel het duidelijkste zien. De trap in het atrium is voor mij van grote betekenis. Een halve eeuw geleden verbleef ik als middelbare scholier bijna elke vakantie in de abdij en besteeg dan acht maal per dag de trap naar de kerk voor de getijden. Na mijn middelbare schooltijd trad ik in de abdij binnen om monnik te worden (en dus huisgenoot van Dom Hans van der Laan). Dat laatste heeft niet zo heel lang geduurd, maar het is voor mij tot de dag van vandaag betekenisvol gebleven en ik ben er nog steeds dankbaar voor. De foto van het atrium van de abdij is tijdens de expositie in het kerkje van Persingen verkocht. Zij komt binnenkort op mijn studeerkamer te hangen.
Schilderijen
Regelmatig neem ik deel aan exposities waar u mijn werken kunt bekijken. Maar u bent ook welkom op mijn huisadres.
Jij bent niets dan de lens in de lichtstroom je kunt ontvangen, je geven en bezitten - zoals de lens het licht ontvangt, geeft en bezit, meer niet.
Licht zijn of in het licht zijn, zelf niets meer zijn, zodat het licht geboren kan worden, zelf niets meer zijn, zodat het geconcentreerd en verspreid kan worden.
Dag Hammarskjøld
Ginkgo Biloba
Deze boom, uit de oost gezonden, aan mijn tuin hier toevertrouwd, geeft een blad om te doorgronden aan wie als wijze wordt beschouwd.
Is dit blad één levend wezen, dat in wezen is verdeeld? of twee, die elkaar verkozen tot één samenhangend beeld?
Zo’n mysterie te verlichten is het mooiste wat ik ken: voel je niet aan mijn gedichten dat ik één en dubbel ben?
Goethe
Contact
Voor meer informatie of een bezoek aan mijn atelier, neem dan contact op. Ineke Teunissen Beeldend Kunstenaar